سیاه مشق

در ارتباط با دیگران، اگر به عناصر ارتباطی توجه کنیم، نکات زیبایی را می توانیم از آن برداشت کنیم. عناصر اصلی ارتباطات انسانی در سه عنصر: فرستنده، پیام و گیرنده بیان شده است.

اگر چه که در یک ارتباط، عناصر دیگری هم دخیل هستند اما بدون پارازیت های ارتباطی، و بدون کانال های ارتباطی، بازخوردها و فیدبک ها و رمزگذاری و رمزگشایی های ارتباطی، همان سه عنصر اصلی ای که یک ارتباط را با دیگری شکل می دهد همین سه عنصر است.

تعریف[1] این عناصر واضح است. چرا که هر روزه ما نیز بارها از این سه عنصر در ارتباطامان استفاده می کنیم:

فرستنده کسی است که ارتباط برقرار می کند و یا پیامی را که می تواند کلامی، احساسی، رفتاری، فکری و بینشی و .. باشد به دیگری منتقل کند.

پیام آن چیزی است که بین طرفین ارتباط منتقل می شود. چه پیام همان مراد جدی فرستده باشد و چه اینکه برداشت های متفاوت گیرنده. به هر حال در هر دو صورت پیامی منتقل شده است. اما اگر این پیام، برداشت های خود گیرنده باشد، ما می گوییم که در این ارتباط، به صورت کامل، ارتباط برقرار نشده است.

عنصر دیگر، گیرنده یا مخاطب است که فرد یا گروهی هستند که پیامی را که فرستنده ای فرستاده است، می گیرند.

با توجه به این مسائل، به نظر شما، اگر بخواهیم همین سه عنصر ارتباطی را در ارتباط ما با خداوند متعال بیان کنیم، چگونه می توانیم از این تعاریف و تطبیق آن ها بر این نوع از ارتباط، استفاده کنیم؟ آیا می توانیم این نوع ارتباطی بین انسان ها را به ارتباط بین خدا با انسان و انسان با خدا تعمیم داد؟

————————————–

[1] برای مطالعه بیشتر در این خصوص، رجوع کنید به جامعه شناسی ارتباطات، دکتر باقر ساروخانی، ص 37-42.

در تبلیغ معارف دینی، بیان این نکته در روایتی که از امام صادق علیه السلام نقل می شود جای تأمل بسیار دارد.

که ایشان می فرمایند اینگونه دعوت کننده مردم به سمت ما باشید. و بیاندیشیم که تا چه اندازه دعوت کننده ایم؟

امام صادق علیه السلام:كُونُوا دُعاةً إِلَينا بِالكَفِّ عن مَحارِمِ اللَّهِ
با خويشتندارى از حرام‏ هاى خدا مردم را به سوى ما دعوت كنيد

دانش‌نامه قرآن و حدیث: ج 15, ص 218, ح 282

از امروز که این روایت را خواندیم، این نیت را نیز در ترک محارم الهی داشته باشیم که بدین وسیله، می خواهیم دعوت کننده مردم به سمت معصومین علیهم السلام و خداوند باشیم. ان شاالله

مقام معظم رهبری دامت برکاته، بیانات عمیق و پر نکته ای را در مورد استفاده از رسانه ها و فرصت ترویج معارف اسلامی بیان کرده اند. ایشان فرمودند:

«من و شما باید زمینه را فراهم کنیم که بتوانیم به آنها (جوان ها) جواب دهیم. این فرصت تا امروز کی برای روحانیت وجود داشته؟ علاوه بر این، ابزارهای تسهیل کننده، مثل رایانه‌ها و ارتباطات اینترنتی و فضای مجازی و سایبری هم که الان در اختیار شماست. اگر بتوانید این‌ها را یاد بگیرید، می‌توانید یک کلمه حرف درست خودتان را به هزاران مستمعی که شما آنها را نمی شناسید، برسانید.
این فرصت فوق‌العاده‌ای است، نباید این فرصت ضایع شود. اگر ضایع شود، خدای متعال از من و شما روز قیامت سوال خواهد کرد. از فرصت این همه جوان، این همه استبصار، این همه میل و شوق به دانستن، شما برای ترویج معارف اسلامی چه استفاده‌ای کردید؟ نظام اسلامی یک چنین خدمتی به ما معممین و روحانیون کرده، مگر می‌توانیم خودمان را کنار بگیریم؟»[1]

شمایی که دستی در بیان معارف در فضای مجازی دارید، از این بیانات معظم اله، این برداشت را نمی کنید که تبلیغ اینترنتی و ترویج معارف اسلامی در فضای مجازی و استفاده از ابزار رایانه و اینترنت و دیگر ابزار، وظیفه ای است که بر دوش ماست و روز قیامت از آن پرسش خواهیم شد؟
این وظیفه را بشناسیم و بر انجامش همت کنیم.

———————————
[1] بيانات مقام معظم رهبری در ديدار علما و روحانيون خراسان شمالی 19/07/1391

سخنران اخیر مقام معظم رهبری دامت برکاته، علاوه بر روشن گری و بیان موضع صحیح اسلامی و رهبری نسبت به برخی جریانات و به اصطلاح آقا، بداخلاقی ها، بیانگر نکته ی بسیار مهم و حائز اهمیتی است. این نکته، همان است که انسان را بهشتی و جهنمی می کند. و همان است که حق و باطل را جدا می کند.
اگر چه که انسان، از برخی رفتارها ناراحت می شود و صحیح نیست و اشتباه است، اما هر عکس العملی با توجه به اینکه ما همگی تحت نظام اسلامی و حکومت اسلامی هستیم، باید تحت این نکته باشد. باید در تک تک رفتارهایمان، دیدی وسیع داشته باشیم. چه مسئولین نظام با هم، و چه ما نسبت به مسئولین و دیگران.

مقام معظم رهبری دامت برکاته فرمودند:

« وقتى ما همه با هم برادريم، وقتى دشمن مشترك جلوى روى ما هست، وقتى توطئه را مى‌بينيم، چه كار بايد بكنيم؟ تا امروز مسئولين در مقابل توطئه‌هاى دشمن هميشه كنار هم ايستاده‌اند، حالا هم بايد همين جور باشد، هميشه هم بايد همين جور باشد.»

و نکته مهمی که از بیانات معظم اله استفاده می شود، همان نقطه تمییز حق از باطل و تکلیف و وظیفه، بحث ولایت پذیری است. هر کس بخواهد هر رفتاری را سرکوب کند با هر نوع سرکوبی، این مورد پذیرش و تایید نیست.
مقام معظم رهبری دامت برکاته فرمودند این کارها را نکنید. خشم و احساساتتان را برای موقع لازم نگه دارید.

زمانی که آقا دستور بدهند، باید اقدام کرد. تا قبل از آن باید هر موضعی که رهبر جامعه فرمودند، داشت:

«اين را من صريح بگويم. اين كارهائى كه در قم اتفاق افتاد، بنده با اينجور كارها مخالفم. آن كارهائى كه در مرقد امام اتفاق افتاد، بنده با اينجور كارها مخالفم. بارها به مسئولين و كسانى كه ميتوانند جلوى اين چيزها را بگيرند، تذكر داده‌ام. آن كسانى كه اين كارها را ميكنند، اگر واقعاً حزب‌اللَّهى و مؤمنند، خب نكنند. مى‌بينيد كه تشخيص ما اين است كه اين كارها به ضرر كشور است، اين كارها به نفع نيست. با احساساتشان راه بيفتند اينجا، آنجا، عليه اين شعار بدهند، عليه آن شعار بدهند؛ اين شعاردادن‌ها كارى از پيش نميبرد. اين خشمها را، اين احساسات را براى جاى لازم نگه داريد.»

آقا فرمودند. ما نیز تبیین کردیم و برجسته اش کردیم. حالا ببینیم چه می کنیم.
خود را خواهیم سنجید با ولایت پذیری و حزب اللهیمان. بسم الله.

متن کامل بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با مردم آذربایجان.

در بیانات مقام معظم رهبری دام ظله ، نکات برجسته ی بسیاری قابل مشاهده است.
اگر فایل صوتی را گوش بدهیم، با تاکیدهای صوتی رهبر بیشتر این اهمیت را درک خواهیم کرد.
سه نقطه برجسته در بیانات معظم اله برای بنده بسیار شیرین است. این سه نقطه را در این جا بیان می کنیم:

بصیرت عمیق مردم در تشخیص موقعیت و حرکت به وقت:

از بصیرت و بینش مردم یاد می کنند. و این بصیرت را چنان مهم و با شکوه بیان می کنند که انسان به شعف می آید که چه پیشرفت بینشی ای در عقول مردم ایران نسبت به چهل سال قبل، پیدا شده است. و نتیجه این پیشرفت بینشی، که در اثر انقلاب و تغییری است که خود مردم دست به آن زدند و خداوند به این تغییر برکت داده است، این می شود که در زمانی که دشمن تصور کرده که مردم آرام هستند و دیگر حمایت از نظامی را که بر پایه اسلام بنیان گذاری شده نمی کنند، به میدان می آیند و حمایت های خود را بیشتر از پیش نشان می دهند.حقیقتا کار بزرگی انجام دادند و به وقت و به جا، درست همان وقتی که …. [1]

این یک طرف اهمیت این قضیه است.

حضور قشرهای مختلف:
طرف دیگر، بحث حضور جوانانی است که زمان انقلاب را درک نکرده اند اما با تمام سختی ها، باز هم پای اسلام و انقالبشان ایستاده اند. جوانی که دشمن سعی کرده با ابزار آلات مختلف و تهاجم های فرهنگی، میراث او را به تاراج ببرد. این جوان در کنار پیران و انقلابیون سی سال قبل، به میدان می آید. این یعنی انقلاب را از خودش می داند. یعنی او نیز هم اکنون خود را فرزند انقلاب می داند. و این است آن نعمت بسیار بزرگی که خداوند به کشور ما داده است. این واقعا بزرگ ترین نعمت الهی است که اگر انسان بتواند همه ی عمر را شکر کند، باز هم نمی تواند از ادای شکر الهی بر بیاید. [2]
کشورهایی بوده اند که انقلاب داشتند اما به علت همسو نشدن نسل های جدیدشان، آن عزت و استقلال را از دست داده اند.

این هم یک طرف اهمیت این قضیه است.

انقلاب اسلامی، مردمی است:
طرف دیگر، زمانی که رهبر، طرز حمایت و پشتیبانی و سالگرد انقلاب گرفتن ایرانیان را با دیگر کشورها مقایسه می کنند، می خواهند این نکته را بیان کنند که انقلاب اسلامی ایران، توسط خود مردم شکل گرفت و ادامه پیدا کرد و می کند. وقتی اتحاد مردمی باعث انقلابی شود، دشمن هر چقدر هم تلاش کند نمی تواند با ملت مبارزه کند. آن هم ملتی همچون ایرانیان که سالگرد انقلابشان اینگونه است. چه برسد زمانی که بخواهند به کشور و میهن و ارزش ها و باورهایشان تهاجم کنند. آن وقت دیگر چه خواهد بود. این را دشمن می بیند و می فهمد و تحیلیل می کند و نتیجه می گیرد که نمی شود با این ملت مواجه شد. [3]

قسمت های سبزرنگ، بیانات معظم اله می باشد.  متن کامل و صوت بیانات رهبری دامت برکاته

—————————————–

[1] حسن کار و هنر بزرگ و برجسته این است که مردم این را می دانند. با شجاعت، با بصیرت ، با موقع شناسی، از این داشته ی خود، از این ثروت عظیم خود که مایه عزت و استقلال آن هاست، حمایت می کنند . درست در همان جایی که باید حضور خودشان را نشان بدهند، نشان می دهند که ملاحظه کردید دیروز در تهران ، در سراسر ایران مردم با همه وجود، آمدند وارد این میدان شدند. این خیلی پدیده عجیبی است. این خیلی حادثه مهمی است.
…
حقیقتا کار بزرگی انجام دادند و به وقت و به جا، درست همان وقتی که دشمنان این ملت و دشمنان استقلال این ملت و دشمنان عزت این ملت انتظار داشتند که مردم پاسخ ندهند به ندای انقلاب و ندای جمهوری اسلامی و جدایی بین مردم و نظام اسلامی و اسلام را مشاهده کنند، درست در همین موقع مردم با حضور خودشان، دشمن را ناکام کردند. دشمن را مایوس کردند.

[2] خیلی اهمیت دارد که بعد از گذشت 34 سال از اولین 22 بهمن، این طور مردم در صحنه حاضرند، اینجور می یان؛ مرد، زن ، پیر، جوان، جاهای مختلف، قشرهای مختلف، همه جور، همه جا، همه کس، حضور پیدا می کنند. این واقعا بزرگ ترین نعمت الهی است که اگر انسان بتواند همه ی عمر را شکر کند، باز هم نمی تواند از ادای شکر الهی بر بیاید.

[3] حقیقتا پدیده عجیبی است. شما نگاه کنید به کشورهایی که انقلاب کردند، ببینید این ها سالگردهای انقلاب را چه جوری برگذار می کنند. خیلی حدّت کنند بعد از دوسال، سه سال، سالگرد انقلاب به این است که عدهای اون جا وایستند، و عده ای هم این جا بیایند و رژه بروند، نیروهای مسلح و امثال این ها. این جا کار روی دوش خود مردم است. مردم خود را صاحبان انقلاب می دانند که هستند. صاحبان کشور می دانند که هستند.